Do mar e do ceo

Do mar e do Ceo

Historia dun encontro cós arroases, ou como transformar un nefasto finde de choiva e de escuras nubes nun espléndido día grazas ás estupendas imaxes coas que eses saltaríns cetáceos quixeron agasallarnos, logo de tantas inútiles esperas sen lograr as cobizadas fotos que, inesperadamente, nése feo sábado brotaron de súpeto do fondo do mar. (Click nas imaxes pra ampliar)

Arroaz real - Delfín mular - Bottlenose dolphin (Tursiops truncatus)

Tanto tén a molladura ou a friaxe que tuvemos que papar, as que alegaremos coma un xusto peaxe có que retribuír a esforzada performance déstes intelixentes mamíferos pra que o torpe retratista que suscribe inmobilizase en imaxes a beleza das súas acrobacias. Alomenos intenteino.

Cando se poñen tan saltimbanquis pensas que vai ser doado conseguir boas fotos.

Porén, nunca van faltar os imprevistos que che poñan mais complicado ése propósito; si os tés moi preto, resulta que o zoom encólleche tanto o plano que como salten a un metro de onde apuntas xa nonos colles, e si están lonxe non consegues a nitidez que che gostaría, e si está un día escuro esa mala luz vaiche provocar o temido "ruído" nas fotos.

Tí incrusta-lo ollo no visor, enfocas unha zona por onde se acaban de somerxer, axustas o que poidas a exposición, e agardas...

...e esperas...

...e desesperas...

E cando xa se che cansan os brazos e mai-la pacencia e empezas a xurar en arameo ó pasar os minutos sin que a ningún Arroaz lle acorde saltar, e derrotado baixa-la cámara...

...pois xusto nese intre saltan. Vale tío.

Son as cousas que tén facerlle fotos a estes somerxibles acróbatas, que sabes onde chumparon, pero non sabes por onde van saír.

A única solución a este problema é pacencia, e si ves que tal, tamén lle podes poñer unha veliña a algún santiño a ver si él tén mais man que tí pra que emerxan onde tí queres...

Pero vaia, ó final conseguímolo, aínda coas peores condicións, acadamos fotos dabondo pra esta pequena reportaxe, vindo de volta prá casa coa ansia de descobrir as surpresas que descobriría o revelado dixital dése "cope cheo de peixe" que levabamos.

Agardemos a que nunha vindeira ocasión teñamos mellores condicións, pero bueno, como dicía o poeta, "pa empesar está bén".

Ben, ata aquí o espectáculo desta seman, e pra rematar a función debidamente, fixen esta composición con éstas tomas a ráfaga aproveitando que alomenos un déles saleu a saudar á entregada afisión.

...É por aquelo de darlle un pouquiño mais de glamour a estes grandes artistas das profundidades...

...ou mellor dicir das alturas?