Quinta entrega de Bolboretas
Por quinta vez imos achegar unha nova coleción de bolboretas, imaxes recollidas durante os últimos meses que nalgúns casos resultaron verdadeiras surpresas, descobrindo no revelado especies que aínda non acadara, cando non atopar a unha onde agardaba por outra. Sonche as cousas da fotografía, na que a observación das estáticas imaxes destapa cores e formas que resultan imposibles de desfrutar cando ficas preso da lixeireza efémera da visión en vivo.
Porque se algo me quedou ben nidio neste fermoso mundo "lepidóptero", é que case nada é o que parece á primeira...
Dysgonia algira
Vive nos eirados e sitios descobertos en xeral dende Maio a Setembro, procreando dúas xeracións ó ano. Amplamente estendida pola península ibérica, o seu hábitat abrangue o Sur de Europa, norte de África e Oriente próximo.
Ematurga atomaria
Cunha envergadura de entre 24 e 34mm. ésta especie habita unha ampla área que vai dende o Oeste da Peninsula Ibérica (Nós) ata a illa de Sakhalin, pasando por toda Europa e Siberia, así coma nas costas europeas do Mediterráneo e no Mar Negro Turco. Teñen actividade diúrna e voan de Abril a Agosto, en dúas xeracións. Ésas curiosas antenas son potentes receptores que teñen as polillas, e que lle permiten localizar á parexa a moita distancia, e segun recentes estudios tamén lle serven pra se manteren dereitas en voo.
Coneonympha pamphilus
Habita en toda Eurasia e Norte de África, e pódese atopar en múltiples hábitats, con preferencia ás áreas un pouco mais secas que as que teñen outras variedades desta mesma especie. Cecais por iso na Península Ibérica voa de Febreiro a Novembro, namentras que na Gran Bretaña só o fai de Maio a Outubro, onde ven sofrindo unha preocupante baixa poboacional, sendo catalogada como "especie prioritaria" prá súa conservación.
Leptidea sinapis
Presente en altitudes dende o nivel do mar ata os 1500m. principalmente en zonas forestais e prados húmidos. Últimamente foi separada ésta definición da Leptidea realis, así que a partires daí comezan xa as miñas dúbidas, pois as dúas son moi semexantes.
Autographa gamma
De 32 a 42mm de envergadura, na parte anterior presenta unha destacada mácula branca que lembra á letra grega "Gamma", daí o nome outorgado a éste bicho. Seica son coma "todo-terreos" bolboreteiros, pois habitan dende o nivel do mar a 2000 metros, e teñen unha actividade tanto diurna coma ó solpor e aínda nocturna, distribuíndose por toda Europa, onde emigra anualmente dende o Sur ata o resto do continente.
Polyommatus icarus
Tén unha envergadura alar de 28 a 36mm. polo que se pode considerar de tamaño mediano tirando a pequeno, e son bastante polimorfas, esto é, que presentan cores e formas que aínda sendo a mesma especie, varían dunhas a outras. Ésa debe ser a razón pola que creo que xa a metin tres veces nas entradas deste blog pensando que eran distintas. En tódolos casos, moi fermosa con tantas cores, tons, puntiños e trazos.
Pontia daplidice
Os machos son uns 3mm. mais pequenos que as femias, que poden acadar unha envergadura de 42-43mm. Teñen uns tonos verdosos nas ás que dan pé ó nome có que se coñece vulgarmente de "blanqui-verdosa". Escolle zonas soleadas pra vivir, nunha área inmensa que abrangue toda Europa, Asia, e todo o Norte de África, ata Etiopía.
Pironia cecilia
Habita zonas xeralmente secas nunhas altitudes baixas ate os 300m. voando de Xullo a Setembro nunha soa xeración anual. Envergadura de 28-34mm. sendo moi doada de confundir coa P.tithonus, así que xa agardo resignado a estiradura de orellas dos expertos na materia, ós que por ancitipado pido escusas polo atrevemento.
Thymelicus acteon
Ámplamente espallada pola península Ibérica, voa entre Maio e Agosto escollendo zonas secas e soleadas en zonas de gramíneas e de herba. Dado o pequeno tamaño, de 24-28mm pode pasar desapercibida, có que o afeizoado perderase unha boa foto como se pode apreciar. Vive pola Europa central e meridional ate Grecia, e o Norte de África.
Lycaena phlaeas
É comun atopala en Europa, Asia, Norteamérica e o Norte de África, aínda que ésta é a primeira foto que tomei déla, en Maio-2016. Seica son moi territoriales e agresivas na súa defensa, atacando a outros insectos que se internen.
Euphydryas aurinia
Por si aínda non resulta espectacular dabondo néste debut nun post anterior, non me podo resistir a deixar constancia da beleza desta especie, neste caso con estoutra estupenda toma lateral có revés das ás, que a cámara colleu en toda a plenitude por casualidade. Fermosísima bolboreta mírela por onde a mires.
Gillmeria pallidactyla
O mais recente "encontro na terceira fase". Pensando que era unha Traza coas ás xa un pouco "perxudicadas" pola idade, ou ó mellor por unha desenfrenada noite de festa... Pois non, os amables amigos das redes descobríronme outra variedade que descoñecía. Da familia das Pterophoridae, aparentemente non tan fermosas coma os estereotipos que estamos predispostos a aceptar, mais coma tódolos bichiños, temos que trocar de chip e miralas con outros ollos pra atoparlle a fermosura, da que non adolecen.
LINKS A MAIS BOLBORETAS:
Primeira tirada de bolboretas
great!
ResponderEliminarYo también tengo muchas fotografías de mariposas, la mayoría de ellas son mariposas tropicales fotografiadas en diferentes mariposarios, pero también tengo fotografías de mariposas que fotografié en Galicia, entre ellas una Dysgonia algira, creía que el que se viera la mariposa con las alas casi enrolladas era un defecto de la mariposa que yofotografié y ahora al ver la tuya me doy cuenta que debe de ser algo natural en esta mariposa. Saludos.
ResponderEliminarObrigado polo comentario. Saúdos
Eliminar