Estricallada coma unha marquesa

Estricallada
coma unha marquesa

Garza real (Ardea cinerea)

Un dos bichos mais difíciles de retratar. Cando se decatan de que sube-la cámara ó ollo, fuxen roñando prá praia do lado ou pior, pra un Cón mais pa fòra. Por sorte, ésta dificultade compénsase có grande tamaño destas aves, que habilita unha boa foto a unha distancia considerable, eso sí, cun tele-obxectivo digamos, mediano. Si nono tés, bótalle pacencia... 
(click nas imaxes pra ampliar)

Xúntanse en colonias pra criaren entre febreiro e agosto, preferindo as árbores, aínda que tamén poden aniñar nas xunqueiras ou entre a herba como fan na Lagoa de Carreirón, mais sempre procurando que sexa arrente da auga. 

Pápano todo: rás, peixes, invertebrados ou furonsiños. A subespecie que habita polas nosas rías desenrolou unhas cualidades adaptativas características, que lle facilitan por exemplo, a supervivencia deambulando polos puntóns das bateas sen escarallarse   ;-)

Ésta da foto alí estaba, seica no descanso do bocadillo no medio do desdoble...

Disque só crían no centro e sur da Peninsula, cousa que explica o feito de que nin en Carreirón nin polo resto da Arousa víramos nunca crías pequenas, sendo despois de rematar a crianza cando se espallan por toda a península. Eso sí, sempre buscando a auga arrente délas, doce ou salgada, nesto non son escrupulosas.

Vaia, a mín fánseme un pouco "repunantes" con tanta desconfianza, poñéndonos as cousas ben difíciles ós que só queremos inmovilizalas nunha indolora tarxeta SD. Mais coido que pra elas é mellor así que si fosen mais confianzudas, porque non todos levamos sempre tan boas intencións.

Mellor deixalas estar coas súas cousas. Si gostan que "corra o aire" será por algo...
A Natureza, sempre tan sabia, suxírelles prudencia...